بطالت عمر

حجت الاسلام رمضانی:

🔸🔸🔶بطالت عمر 🔶🔸🔸

مرد بیکاره ای بود که با کارهایش مردم مدینه را می خنداند اما هرچه کرده بود نتوانسته بود امام سجاد (ع) را بخنداند. یک روز که امام از جایی رد می شد، از سر مسخرگی ردای ایشان را از دوشش برداشت و فرار کرد. خدمتکارهای امام دنبال مرد بیکار رفتند و ردا را پس گرفتند.

امام پرسید: « کی بود این مرد؟ »

خدمتکارها توضیح دادند که بیکاره ای است که با کارهایش مردم را می خنداند.

امام گفت: « به او بگویید خدا روزی دارد که در آن روز کسانی که عمرشان را به بطالت هدر داده اند، ضرر می کنند. »

این حرف که به گوش مرد بیکاره رسید، تنش لرزید. همان شد که دست از مسخرگی برداشت، برای همیشه.

مروری بر زندگانی امام سجاد (ع)/مهدوی